We Want Relief. Cure Is Painful

Avunmak İstiyoruz. Şifa Acı Verir

Maneviyat uyanmak anlamına gelir. Farkına varmasalar bile çoğu insan uykudadır. Uykuda doğuyorlar, uykuda yaşıyorlar, uykuda evleniyorlar, uykularında çocuk yapıyorlar ve bir kez olsun uyanmadan uykularında ölüyorlar. İnsan varlığı dediğimiz şeyin güzelliğini ve hoşluğunu asla anlamıyorlar. Bildiğiniz gibi tüm mistikler, Katolik, Hristiyan olsun ya da olmasınlar bir konuda hemfikirdirler: Her şey yolundadır, her şey yolundadır. Her şey karmakarışık olsa da yolundadır. Gerçekten de ilginç bir paradoks. Fakat trajik bir şekilde çoğu insan uykuda olduğu için her şeyin yolunda olduğunu fark edemez. Bu kişiler kabus görmektedir.

Geçen sene İspanyol bir kanalda oğlunun kapısını çalan bir adamın hikayesini dinledim. “Jaime, uyan” dediğinde oğlu “Uyanmak istemiyorum baba.” diye cevap verir. Babası da “Uyan, okula gitmek zorundasın” diye bağırır. Jaime “Okula gitmek istemiyorum.” der. Babası “Neden?” diye sorduğunda “Üç sebebi var. İlk olarak çok sıkıcı. İkincisi çocuklar beni kızdırıyorlar ve üçüncüsü okuldan nefret ediyorum.” der. Babası da “O halde sana neden okula gitmek zorunda olduğunla ilgili üç sebep söyleyeceğim. İlki, bu senin görevin, ikincisi kır beş yaşındasın ve üçüncüsü sen okulun müdürüsün.” der. Uyan! Uyan! Sen bir yetişkinsin. Uykuda olamayacak kadar büyüksün. Uyan! Oyuncaklarınla oynamayı bırak.

Çoğu kişi size anaokuldan çıkmak istediğini söyler ama onlara inanmayın. Onlara inanmayın! Sizden tek istedikleri kırık oyuncaklarını onarmaları. “Bana eşimi geri ver. Bana işimi geri ver. Bana itibarımı, başarımı geri ver.” İstedikleri budur; oyuncaklarının başkalarıyla değiştirilmesini isterler. Hepsi bu. En iyi psikologlar bile size insanların gerçekten iyileşmek istemediğini söyleyecektir. İstedikleri avuntudur; şifa acıtır.

Bildiğiniz gibi uyanmak insanların hoşuna gitmez. Yatağınızda iyi ve rahat hissedersiniz. Uyanmak rahatsız eder. Bu yüzden bilge guru insanları uyandırma girişiminde bulunmaz. Umarım ben de burada bilgece davranırım ve uykudaysanız sizi uyandırmak için hiçbir girişimde bulunmam. Bazen size “Uyan!” desem de bu gerçekten beni ilgilendirmez. Beni ilgilendiren şey kendi işime bakmak, dansımı etmektir. Eğer bundan kazanç sağlarsanız ne güzel; sağlayamazsanız ne yazık! Arapların dediği gibi “Yağmurun doğası hep aynıdır fakat bataklıklardaki dikenleri ve bahçelerdeki çiçekleri büyütür.”

Tefekkür soruları: Şifayı acı verici bulduğumuzdan geçici rahatlamayı tercih ettiğimiz fikrine nasıl bakıyorsun? Acı veren şifayı rahatlatıcı ve geçici ferahlamaya tercih ettiğiniz bir tecrübenizi paylaşır mısınız? Bu ayrımın farkında olmanızda size ne yardımcı oluyor?