Suffering Is Never Alone But Shared
" દુઃખો ક્યારેય એકલા હોતા નથી,પણ વહેંચાયેલા હોય છે "
-રિચર્ડ ફ્લાયરના દ્વારા
હું મારી અંદર અને બહાર જીવન અને મૃત્યુના પ્રવાહનો અનુભવ કરું છું અને જોઉં છું. ક્યારેક, હું નિરાશામાં વિરોધ કરું છું અને કહું છું -આ બધી અર્થહીન વેદના( દુઃખ ) શા માટે થાય છે ? આંસુ વહેવા લાગે છે.
મારાથી પાણીનો પ્રવાહ વહે છે, જે સૂર્યપ્રકાશ વાળી જમીન પર ટપકતો હોય છે. પહેલા, તે એક નાનો ખાડો હતો, પછી આંસુઓનું વિશાળ તળાવ - તમામ વેદનાઓથી બનેલો દુઃખનો મહાસાગર.
ઓહ, શરીર ભ્રમમાં ચીસો પાડે છે. મારો નાનકડો અહમ ભયાનક દ્રશ્યની નીચે ડગમગવા લાગે છે, તે કપાઈ અને ફાટી જાય છે.
જીવન જન્મ, બીમારી, પીડા, વૃદ્ધાવસ્થા અને મૃત્યુના ભયના સંઘર્ષ કરતા ઘણું વધુ હોવું જોઈએ.
કેટલાક લોકો પીડા અને ધ્યાન ભટકાવનારી વસ્તુઓમાં ડૂબી જાય છે: કેટલાક લોકો દવાઓ, ભૌતિક સંપત્તિ અથવા પૈસામાં; થોડા ઘણા લોકો, શક્તિ, પ્રસિદ્ધિ, સેક્સ અથવા બીજા ની સાથે ખોટો પ્રેમ, ધર્મ, રાજનીતિ અથવા સામાજિક આંદોલનમાં ડૂબેલા હોય છે.
આમાંથી કોઈ મને હવે સંતુષ્ટ કરતું નથી.
નગ્ન થઈને, હું મારા શરીર અને મનને ઉજાગર કરું છું.ખુલ્લુ, છુપાવવા માટે કોઈ સ્થાન નથી, કાચો, હું સર્જનની મૌલિક શક્તિઓનો સામનો કરું છું. આખરે જ્યારે અંધકારનો પડદો તોડું છું ત્યારે એક ગૌરવશાળી સમર્પણ થાય છે.
મહાન રહસ્યની ભાવના મારી અંદર વધારે તીવ્રતાથી કામ કરે છે. હું બધા જીવો સાથે જોડાયેલો છું એવો અનુભવ કરું છું.
દુઃખો ક્યારેય એકલા હોતા નથી પણ સહિયારા હોય છે.
તે લક્ષ્ય વગરના નથી. હેતુ અને દિશા રાખો. જ્યાં સુધી આપણે અંદરથી સત્ય અને વાસ્તવિકતા નો સંપર્ક ન કરીએ અને આપણા દૈવી સ્વભાવની સ્મૃતિને પુનઃ પ્રાપ્ત ન કરીએ ત્યાં સુધી આપણને આપણી મૂર્ખ રમતો, દેખાવ, જુઠાણા અને છેતરપિંડીઓને છોડી દેવા માટે પ્રોત્સાહિત કરવામાં આવે છે. એ સૌંદર્યને જોવા માટે જે શાશ્વત છે, નિરંતર ઉત્પન્ન અને વિનાશ થનાર, જીવન અને મૃત્યુ લાવે છે. મહાન રહસ્યની જાગૃતતા માટે અનંતકાળ સુધી પ્રયત્નો કરે છે.
દુઃખ અને પરમ શાંતિ હાથ અને હાથ મોજાની જેમ એક સાથે ફીટ થયેલા છે.
પ્રતિબિંબ માટે બીજ પ્રશ્નો :-
- તમે આ ધારણાથી કેવી રીતે સંબંધિત છો કે દુઃખો ક્યારેય એકલા નથી હોતા પરંતુ સહિયારા ( વહેંચાયેલા )હોય છે ?
- શું તમે કોઈ એવા સમયની વાર્તા કહી શકો કે જ્યારે તમે ચિંતાથી આગળ વધવા સૃષ્ટિની આવશ્યક શક્તિઓનો સામનો કર્યો હતો?
- તમને દેખાડો,છેતરપિંડી છોડી દેવા અને તમારા સ્વભાવની યાદશક્તિ પાછી મેળવવામાં શેનાથી મદદ મળે છે ?
SEED QUESTIONS FOR REFLECTION: How do you relate to the notion that suffering is never alone but shared? Can you share a personal story of a time you moved beyond distractions and faced the elemental forces of creation? What helps you let go of pretenses and deceits and regain memory of your nature?
Add Your Reflection
8 Past Reflections
On May 7, 2024 B.L.P. Simmons wrote :
I asked myself, “How deep will this sorrow burrow into my joy of being?”
I am witness, I see.
I cannot judge my ignorance of complicity,
I am also perpetrator, the defence
the prosecutor, the victim and
the one who weeps.
I am one of babbling fools, but
I am witness in gratitude for my seeing.
In my seeing my tears are miracles,
my sadness is drought.
I am sorry for my life
I rejoice and praise my life
when I see that
My life is as all life:
A remarkable mystery of balance
The culmination in each second
of millions of unknown years.
In my moment, I am but
a mote in an inexorable flow of change.
I can see, I witness,
I weep, I exult
nothing is mine, but
I belong to all.
I am witness, I see.
I cannot judge my ignorance of complicity,
I am also perpetrator, the defence
the prosecutor, the victim and
the one who weeps.
I am one of babbling fools, but
I am witness in gratitude for my seeing.
In my seeing my tears are miracles,
my sadness is drought.
I am sorry for my life
I rejoice and praise my life
when I see that
My life is as all life:
A remarkable mystery of balance
The culmination in each second
of millions of unknown years.
In my moment, I am but
a mote in an inexorable flow of change.
I can see, I witness,
I weep, I exult
nothing is mine, but
I belong to all.
Post Your Reply
On May 7, 2024 Aruna Ram wrote :
Living is being in relationship with everything around us. So suffering can be dealt with movement of energy from support, hope and happiness... All these emotions being a part of universal collective consciousness or energy forms.... This helps to let go of my selfishness to some extent...
Post Your Reply
On May 3, 2024 David Doane wrote :
We're not alone. We are thoroughly interrelated. Everything affects and is affected by everything, everything is shared, and that includes our pain and suffering. I think I felt close to elemental forces and mystery when with loved ones who were close to death, and also at times of reflection/meditation into all existence being an expression of elemental forces (to use the author's term). I think I do some letting go of pretenses and deceits, but who knows. I think of my nature as being an expression of Ultimate Being/Energy/Spirit -- I don't know if I regain memory of that nature -- I think of it more as an awareness I enjoy at times of being such an expression. To suffer means to carry. We humans suffer or carry our limited human perspective and awareness.
Post Your Reply
On May 2, 2024 Deanne777 wrote :
If I feel empathy from a friend, a professional, a stranger, for my pain, it makes it lighter, magically, and less brutal. If a doctor is all business and no heart, I don't want them as my doctor. The fact of being seen, and acknowledged gives value to what can be a terribly difficult passage. Healing is a shared experience, as suffering can
be as well. Self pity is not a pretty thing. It takes courage to suffer, love and time to heal.
be as well. Self pity is not a pretty thing. It takes courage to suffer, love and time to heal.
Post Your Reply
On May 2, 2024 Jagdish P Dave wrote :
I would like to begin my reflctions on suffering by quoting the last sentence of this awakening article written by Richard Flyer: Suffering and supreme peace fit together like hand and glove.
There is no light without darkness and no darkness without light. They are twins, not opposing each other but by joing hands to gether, they create wholness and oneness. I am wrting this from my personal expereinces. Like others, I have had a belief that by denying my suffering I will be blissful and happy. It took time for me to come to relalize that suffering and peace are two wings of the bird of life. By acknowlodging and accepting my suffering without resistance I can create space within me to learn from my suffering, the cause of suffering, and how to be from suffering. I have learned to listen non-judgementally to my inner voice to understand the cause of my self-created suffering, the way of going though it and beyond it. In our weekly Mindfulness Meditation satsanga group we share our ... [View Full Comment]
1 reply: Aj | Post Your Reply
On May 2, 2024 Stream wrote :
I find the "notion" of never being alone comforting, however I know that people who are suffering are often unable to experience that. One wound that many humans carry is "abandonment". When life gets tough the experience is, " No one loves me", " I have been abandoned by my family, friends, and God" . I move beyond that constantly by returning to my breath and choosing to see the best in the world and others. And loving myself.